Oturdum gün batarken balkondaki sandalyeme
Ve çektim kendimi güneşi gören o en ücra köşeye
Baktım, baktım ve baktım sessizce
Aklımdan geçen her bir düşle
Her bir sözcükle anlattım seni kendime
Dakikalar erirken saatimde
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta