Hayalin Gecesi Şiiri - Mustafa Fevzioğlu

Mustafa Fevzioğlu
12

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Hayalin Gecesi

Geceye sordum seni, yıldızlara.
Bir haberini olsun almak için,
Her zerresine köle olmayı istedim.
Yeryüzüne bir zembil inip de;
Seni yanıma getirse diye istedim.
Yalnız karanlıkla paylaştıklarıma,
Ortak etmeyi istedim seni.
Konuşabilmeyi istedim, anlatabilmeyi,
Bağlarından koparıp dilimi.
Gölgemi titreten bu sokak lambasının altında,
Gölgeme eş istedim gölgeni.
Hayalime istedim seni usulca:

“ Önce sesini duymak istedim uzaklardan.
Yanıma geldiğinde ise,
Nefesinin buğusunu içimde hissetmeyi…
İlk kelimeler yerini gözlere bıraktığında,
Hiç ölmemeyi istedim.
Omzuma yaslandığında,
Göğün en tepesinden
Birer yıldız seçmeyi istedim:
Yan yana, hiç ayrılmayacak;
Asla kaymayacak iki yıldız.
Sonra ellerinin sıcaklığını duymak istedim,
Mutluluğun al al ara buladığı yanağımda.
Üşüdüğün zamansa,
Ceketimi vermeyi istedim
Ruhum misali, bedenimden sıyırıp.
Hep gülmeni, bana hep böyle gülmeni istedim.
Beni ısıtmaya yettiğini gülüşünün,
Her yanız kalışımda senin bu yüzünü düşündüğümü,
Bilmeni istedim.
Seni ne kadar sevdiğimi hissettim.
Beni ne kadar sevdiğini hissettim.
Tarihin en derin aşklarının bile,
Bize imrendiğini hissettim.
Sevip sevilmenin lütfunu,
Islanan gözlerimde hissettim.
Dünyanın güzelliğini, yaşamın değerini,
Bakışlarının bu büyüsünde hissettim.
Düşüncelerin, dertlerin anlamsızlığını,
Saçının bir teline dokunduğunda hissettim.
Mecnun’un Leyla’ya aşkını hissettim
Elimdeyken elin.
Karış karış meydandaki her taşın,
Şahit yazıldığını gördüm buna.
Cenneti gördüm, firdevs bağlarını.
Cennetin en güzelini gördüm
Karşında mahcup gözlü başımı kaldırdığımda.
Dünyaya havadan bakıyorum bu gece;
Onu avucunda gördüm.
Mutluluğun resmi bu olsa gerek:
Camekanda bir gelinlik, gelinlikte sen.
Hani melekler inermiş ya bezen arza,
Sen inmişsin şimdi, melek gördüm karşımda,
Bembeyaz, dupduru, sahi mi sahi.
Bir tek kanadın eksik o gelinlikle.
Haykırmak istiyorum dağa taşa,
Sen benimsim, ben seninim.
Bilmeyen kalmasın alemde,
Duymamış kalmasın hiçbir zerrede:
-Seviyorum seni! ...
-Seviyorum sevgini! ...
-Seviyorum sayende sevmeyi! ...”

Kediler…
Ah bu kediler…
Hepsini öldürmeyi istedim.
Bir de onlara bu tenekeleri verenleri.
Başlangıcı yalnızlıktı bu mutluluk anının;
Sonu teneke ile kedinin macerası.
Sil baştan her şey şimdi.
İki can ciğer kaldı geride:
Ben ve yalnızlık
Hissettiklerim, gördüklerim masal arkadaş.
Acaba sevdiğim, senden, dünyadan
Çok şey mi istedim?

Mustafa Fevzioğlu
Kayıt Tarihi : 15.5.2006 23:08:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mustafa Fevzioğlu