Hayâlin Derin Denizlerinde...

Hüzün; rûhumuzda gizemli çiçekler açtırır ki,adı vakardır...
Zarar yok,elem kuyusundan bir damla da sen iç,lâkin aslâ kanma...
Ufkumuzda cennet oluşturan nice bin haşmetli duygular vardır...
Sen,tebessüm eden yüzlerde açan güllerden başkasına aldanma...

Dert çekenle sen de ağla; yetim sev,merhem ol yoksulun yarasına...
Üzülenle üzül; fakat,ümit ışığında yol almaktan vazgeçme...
Şâd olmak için kahkaha çiçeğinden yuva yapma ihtirasına...
Keder; hayâtın şifalı iksiridir,tadarsan da devamlı içme...

Çok dertlendiğimizde ağlamak; ömrümüze mânâ veren bir ektir...
Soğuk bir ışıktır ki; sonsuzdan aksedip,dünyâmıza renkler katar...
Hâlden bilmez,kalbi ölmüş,duygusuz; dâim yiyen,keyfeden eşektir...
Ki; debelenir çöplüklerde,kızdığında etrafına çifte atar...