Asıl şimdi olmalıydın yanımda,
Böyle perişanken, dağılmışken tamda,
Bir ılık meltem olup esmeliydin
kavrulan yüreğime.
Boşlukta kalan ellerim,
Varlığınla bütün olmalıydı
Gecenin acıtan sesizliğinde.
Düşen gözyaşlarım
yüreğime değil
Omzuna akmalıydı.
Başımı tozlu banklar yerine
Yaslamalıydım göğsüne.
Yoktun, ne sesin, ne varlığın
ne bir iz, ne bir çığlık,
Öyle karanlık, öyle garipti
Yalnızlık.
Hayalin nasıl olsundu
İçim böyle uzakken sana.
İnsan bu günlerde
Tanınır denir ya
Ne de doğru
Kahkahalı şen günlerde
Bulunur elbet bir soranın
Tam da şimdi lazımdın
Senin derdin benim derdimdi
Benim ki yine benim.
Belgin Turan 16/09/2009
Belgin TuranKayıt Tarihi : 16.9.2009 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
En gereksinilen zamana yapılan yürek çağrısı.
Şiirin biraz hüzünlü tonuyla dolayımlı açıklamalar..
Güzeldi.
Beğenerek okudum.
Kutlarım.
Erdemle.
Ve kaleminizi kutluyorum
Sevgi saygılar
TÜM YORUMLAR (2)