Hayalin Şiiri - Neslihan Isındere

Aşkım,

Gece tüm ihtişamıyla kapladı yine gökyüzünü. Cebinden çıkartıp yıldızları,serpiştirdi yeniden çevresine. Ay,gecenin karanlığına inag büründü beyazlara...

Ve ben sensizliğe inat,pencerenin başında bakıyorum ardından. Giderken köşe başında unuttuğun hayalinden gözlerimi alamıyorum hala...

Bütün gece kıpırdamadan öylece duruyor karşımda. Ürkek güvercin misali,hani gözümü kırpsam kaybolacak sanki olduğu yerden. Bütün gece kıpırdamadan duruyorum öylece...
Bazı geceler yıldız kayıyor gökyüzünden. Tam dilek dileyecekken vazgeçiyorum.
Hiç değilse diyorum
Hiç değilse hayali karşımda. Ya hayalinide alsaydın yanına...

Yavaş yavaş sabah oluyor aşkım. Gece tıpkı bir pazarcı edasıyla teker teker topluyor tekrardan çevresindeki tüm yıldızları. Ay,nöbetini devretmek üzere,gidiyor soyunma kabinine. Çıkartıyor en şık elbisesini üzerinden. Ve tan ağarmaya başlıyor gecenin tam orta yerinden...

Hayalin kayboluyor aşkım o an gözümün önünden. İnanamıyorum gittiğine,çıkıp evden avazım çıktığı kadar bağırıp seslenmek istiyorum peşinden.
Belki duyar feryadımı,tekrar gelir gerisin geriye...
Belki hisseder çaresizliğimi,terketmez bir daha hayalin beni...

Ama
Duymuyor sesimi
Hissetmiyor çaresizliğimi...
Ve ben bir sonraki geceye kadar
Kapıyorum aşkım gözlerimi
Görmeyeyim diye senden başka birini
Görmesin diye bu gözler,senden başka bir hayali...

Unutma
Gönder sende mutlaka gece olduğunda hayalini yeniden.
Gönder ki,
Gündüzleri yokluğunda ölen şu bedenim
Geceler boyu hayalinle can bulsun yeniden...