Saçak altlarında ıslandım hayalinle,
Yağmur damlası bana çarptı
Ben yağmur damlasıyla ağladım
Küçük bir tebessüm belirdi dudağımda...
Bir an ellerinin ellerimdeki sıcaklığını hissettim
O an kendimi dünyanın en mutlu insanı bildim...
O an kendimi dünyanın en mutlu insanı bildim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
evet sevgi ile çarpan yüreğin düşleri
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta