Bir şarkı duyuyorum uzaklardan,
Gözlerimden iki damla yaş akıyor.
Bir kadın çığlık atıyor karanlıklardan,
Çığlıklar çığlığa karışıyor,
Evim, sensiz yeni bir akşama daha başlıyor...
Sen varsın bu hiç görmediğin mekanın her yerinde,
Çünkü ben seni uzun kış gecelerinde,
Her köşesinde ayrı ayrı hayal etmişim,
En çok da pencere önünde duruşunu sevmişim.
Ben seni bu kadar severken sevdalım,
Sen beni, hayallerimde bile terk etmişsin...
Bana gülümsediğin pencere önünde saatlerce ağlamışım
Sen beddua sanırken;
Ben o huzurda senin için yalvarmışım...
Kayıt Tarihi : 25.5.2000 15:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/05/25/hayalimsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!