Hayalimdin; Aruz Şiiri - Mehmet Kahvecioğlu

Sensizliğe baktıkça yüzümden akıyor dert.
Sessizce hayallerde gezerken hayalimdin…
Hasret ateşim oldu derinden yakıyor dert.
Sen var gibi kendimle yaşarken hayalimdin…

Her derdini renklerle, nakışlarla aşarken;
Gurbette elemlerle, kederlerle yaşarken;
Solgun yüzünün hüznü nehirlerle akarken,
Irmak gibi gönlümde taşarken hayalimdin…

Senden öte zihnimde yeşermez ki çiçekler!
Bir katre-i sevginle, uçuşsun kelebekler.
Bilsen o kadar çok ki: bu hisler, bu dilekler…
Aşkınla yarınlarda koşarken hayalimdin…

Bambaşka umutlarla inan hep seni andım.
Düşlerle, hayallerle avundum buna yandım!
Yıllar yılı kendimle savaştım, kime kandım?
Yalnızlığı sevginle boğarken hayalimdin…

Göz gördü, yürek sevdi, düşerken yüze nemler…
Bin bir çile… Dertlerle usandım; ne bu gamlar!
Heyhat, ne olur bitse, yaşarken şu elemler!
Zincirleri bir anda kırarken hayalimdin…

Sen hem ışığım, hem de benim nüktedanımsın.
Sen şifreli kalbimde mühürden kilidimsin.
Alnımdaki çizginle yazılmış kaderimsin.
Sen, ben, ikimiz; dünya, güneş, ay yine sendin.
Sen var gibi kendimle yaşarken hayalimdin…

Şiirin vezni Aruz: Mefûlü/ Mefâîlü/ Mefâîlü/ Feûlün.
Şiirin vezni Hece: 25 Mısra ile 7+7’dir.

Yazan: Mehmet KAHVECİOĞLU