Bir ressamın tuvaline yerleştirdim seni,
Gözlerini, gülüşünü, güzelliğini.
Fakat biliyordum, o tuvalde sen yoktun,
Seni gören tek benim, sadece benim gözlerim.
Buna inandım, avundum.
Bir yazarın kelimeleriyle dile getirdim seni.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta