Parça eskizlerim var,
bir araya getiremediğim.
Sanki,
hayalimde, görüşlerde var olan.
Ancak,
farklı farklı,
bir “deja vu” etkisinde…
Pek çok şey taşısın istiyorum,
resmim,
çok boyutlu “puzzle” boyutlarında.
Anlatabilsin yaşamın,
aşklarını ve çelişkilerini,
soyuta kaçmadan...
İçinde,
Tolstoy Romanları,
Tiyatrosu Brecht’in,
Nazım’ın Şiirleri,
olsun…
Bir boyutunda bahsetsin,
Da Vinci’nin Şifresinden,
daha ötesinde,
“Higgs Boson” atom altı
parçacıklarından.
Aynı zamanda, icra edebilsin,
Vivaldi’nin Dört Mevsimi’ni!
Ve elbette, geleceğini zamanın…
Işık kaynağı olarak güneşe yer
veriyorum,
resmimin bir yerinde…
Bir türlü,
tüm parçalarımı yutuyor kaynağım,
renklerim birbirine karışıyor.
Yanıyor tuvalim ve ışık…
Güneşe dönüyor!
Deniyorum, yeniden
yeniden.
Hayalim kendini bulmuyor.
Soruyorum kendime,
bu,
bir tür beceriksizlik olabilir mi?
Belki! ..
Ancak,
sanıyorum daha çok,
sorun,
kullandığım teknikte.
Yeni yöntemler arıyorum…
(Eskişehir - 2011)
Necip Suat CanarslanKayıt Tarihi : 20.6.2012 14:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)