Sakince kaçıyorum
yüreğim senden
aslında kasırga gibiyim
bazen kızgın bir çöl
yanardağ gibi patlayasım var
ama tutuyorum kendimi
ve sakince çıkıyorum hayatından
Sevda bu değil
Aşk bu değil
olmaz,olamazda
kabul etmiyorum
yüreğim ve karşı çıkıyorum
ilk defa sana
İçimi kavuran bu ateş
yakıp kül etsede beni
lime,lime etsede bedenimi
tenimi dağlasada
gözlerimi kör etsede
sakince kaçıyorum
yüreğim senden
Ses ver yüreğim
duyamıyorum artık
aşk fısıltılarını
bana hayran
bakmalarını göremiyorum
ellerimi heyecanla
tutmalarını hissedemiyorum
aşk şarabı derler ya
ben aşkı kezzap gibi içtim
bişey kalmadı bende
geçtiği her yanımı eritti
bitirdi mahvetti
ne yanacak yerim kaldı
nede acı çekecek yüreğim
can çekişmelerim var sadece
incitanem
hayalimdeki gül yüzüne
bakmalarım kaldı sadece
bende
sessizce bitiriyorum ömrümü
sakince seriliyorum toprağa
sarmalıyor
kokluyor
oda acıdı ziyan ömrüme
kurtarıyor beni sonunda....
Kayıt Tarihi : 30.7.2008 23:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)