Güneş batmak üzere, oturuyorum evimde.
Gökteki kızıllık işliyor içime.
Karşımda duruyor sevdiğim kadın,
Bakıyor bana ela gözleriyle,
O baktıkça ben kayboluyorum o gözlerde.
Sonra hava kararıyor, yakıyorum mumları,
Pikabıma koyuyorum kırk beşlik plağımı,
Çalıyor şarkılar, oluyor ruhumun tercümanı, kalbimin aynası,
Ona haykırırken ben aşkımı.
Hala rüyada gibi hissederken kendimi,
Değiyor tenime bembeyaz teni,
Yapışıyor dudakları dudaklarıma.
En büyük dertlerin bile bozamayacağı,
Bu hayalimdeki akşamda.
Kayıt Tarihi : 19.1.2020 21:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!