Bazen öyle bir giriyorsun ki rüyalarıma
Hiç uyanamayacağım sanıyorum
Uyanmakta istemiyorum zaten
Bazen öyle bir çıkıyorsun ki karşıma
Kokunla komaya giriyorum sanki
Kalbimi sızlatıyor benim olmayışın
İçim içimi yiyor, çıldırıyorum
Kalbime, gözlerime söz geçiremiyorum
Kalbimde tarifi imkansız bir acı
Sana bakarken
Yüzümde umut dolu bir tebessüm
Dokunamıyorum sana
Sadece uzaktan seyrediyorum
Seni düşünüyorum
Aklımın labirentlerin de sadece sen varsın
Çıkamıyorsun tabi
Çıkarmıyorum, çıkaramıyorum
Çıkmanı istemiyorum!
Keşke diyorum
Keşke bende senin
Kalbinin labirentlerine girsem ve çıkamasam
Kaybolsam orda
Son nefesimi orda versem
Ve oraya gömülsem
Karşılaşıyoruz aynı ortamda
Bana bakmıyorsun bile
Bakmayışların ruh’umda derin yaralar açıyor
Ve sadece bir şey istiyorum o an
Belli etmeden gözlerine baktığımda
Belli etmeden gözlerime baktığını görebilmek…
Kayıt Tarihi : 10.6.2013 13:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hidayet Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/10/hayalim-ve.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!