Parkeli sade bir evim olsun.
Gösterişli eşyalardan yoksun.
Dört odalı,bahçesi alelade;
İçinde yaşayan huzur bulsun.
Salon ortasında küçük bir şömine,
İki sandalye atalım pencere önüne.
Bazen romantizmi yaşarken,
Bazen bakalım yoldan geçene.
İşte hayalim bu benim yaşadıkça.
Hala umutluyum,yıllar uzadıkça.
Her şeyi tam birşey eksik;
Tadı çıkmaz sen olmadıkça.
Gözlerin ışığı olsun evin.
Kokun her yerinde essin.
Dışarı çıkmadığım zamanlarda;
Herkes mesut olduğumu bilsin.
Kayıt Tarihi : 10.7.2006 15:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!