Hayali Sevgiliyi Seven Suskun Yürek

Karmakarışık duygu yumakları arasında kendimi yitirmişim
Amacım yok, bağlı değilim toprağa
Yumuşak bir zemin arıyorum tutunmaya
Arıyorum fakat bulamıyorum
Ne istediğimi bilmiyorum.
Ya da ne istemediğimi
Yönümü belirlemek istiyorum, pusulam yok
Zaten dümeni çevirecek gücüm kalmamış
Yorulmuşum.
Sonbahar yaprakları gibiyim, sararmış
Dalından kopmak üzere zor tutunan
Koparsada bir belirsizliğe savrulan
Her yıkılışın ardından...
En sonunda pes ettim.
Hiç çaba harcamıyorum
Herşeyi oluruna bırakıyorumda yine rahat etmiyorum.
Aslında galiba çok bencil ruhum.
Hep daha fazlasını istiyorum
Daha çok sevgi
Saf sevgi, karşılıksız.
Sevgiyide kendim bulayım diyorum da
Aramıyorum ki artık
Aramaya korkuyorum
Sev beni ey hayali yar
Ben bir duvar olsamda beni yine sev.
Hiç konuşmasamda
Suskunluk sevgiyi ifade etmez mi bu dünyada?