en dişil haykırışların vuruyor
kırılgan kavgamın kenarlarına
parangalar vurulmuş göğsüme
çoraklaşmış dudakların değiyor
ben kanat çırparken sana doğru
sancılarımı biriktiriyorum
en mahşeri kalabalıkların
semaya açılan avuçlarında
ben_ ki merd_i meydan
dağlarda kol geziyor sevilerim
biraz köylü, biraz da şair oluyor yüreğim
bağrımda gizliyorum, en vahşi gürz’lerimi
yani toprak diyorum
yani kan
yani su
yani aşk…
sevgilim… yani aşk….
zülüflerine sinsin kan kokusu
su ile yu’ayım
topraktaki canlarımı
ve aşk dolsun
gavur sevdamızın içine
ay kırıkları vursun
yıldızların hayıflandığı
bilmediğim
görmediğim resmine….
……sevgili….
H.Ali Aydın
07.08.2008
Kayıt Tarihi : 7.8.2008 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!