Hayali Deprem Şiiri - Adem Vural

Hafiften gürültü ile başlar
Yelkovan dönmez, akrep kudurur
Hissederim kalpteki atışlar
Birden yükselir, beyninden vurur.

Ateş topudur, şimşekler çakar
O zaman görünür bir hayalet!
Kopar kasırga kül eder yakar
Görmeyesin sen yalnız hayal et.

Hayal deme! Bu gördüğüm gerçek
Ateşten değil, alevden özü
Gücüm yetmiyor kolaysa gel sen çek
Sekiz ayağı var altı gözü.

Damarlarımda faylar kırılır
Uğultu ile patlar velvele
Yalnız ben değil, dünya yıkılır
Diş söker gibi başlar zelzele.

Gözlerin görmez her şey kapanır
Zindan olur dünya, kapkaranlık
Ruhun ölüm diyerek bağırır
Öldürmez, çünkü ölüm bir anlık.

Gaipten bir acaip ses geldi:
O gördüğün küçük bir canavar
Koca Cennet ona çok dar geldi.
Dedi: aklın varsa Hak’ka yalvar.

Bu felaket burada bitmez tekrar
Ara sıra yeniden yaşanır.
Beş-altı şiddetli artçı şoklar
Emin ol ki her yerde yaşanır.

Dedim: komşu bu ne biçim iştir
Dedi: Karışma! Size ne bizden
Dedim şerriniz şeytana eştir
Gülerek dedi: Bize ne sizden.

Adem’im sözün haddi geçerse
Her zaman şerre olur alamet
Her şeye neme lazım denirse
Hak bilir amma kopar kıyamet.