Sensizlik yaprakları dökülen bir sonbahar
Kurur günler uyur zaman gönül hep yanar
Kesilir kuşların cıvıltısı hayalin solarken
Umudu savurur rüzgâr bir ömür batarken
Hüzünlüdür hava gözleri yaşlıdır bulutların
Habercisidir yokluğun soğuk yarınların
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta