Siyah bir tül gibi çökünce afak
Gelir gider çatar, sözde hayali.
Gece bitmez, sökmez bir türlü şafak
Buram buram tüter, gözde hayali.
Hayal mi geç kaldı, ben miyim erken?
Yiter mi hiç insan, hayali varken
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
