Kış erken bastırdı yine.
Yine apansız, insafsızca...
Genzimde kömür kokusu,
yürüyorum.
Düğümler çözülmeye,
düşüncelerim değişmeye başladı.
Şehir altımda küçülüyor git gide.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta