30/10/1968. Merzifon
Bir köy gördüm
Hayalet köy.
Evler gördüm
Yıkık dökük
Terkedilmiş
Mahzun evler
Kimbilir kimleri ağırladı
Bu evler
Kimbilir ne sohbetler edildi
Bu evlerde
Ne kahkahalar atıldı
Ne ağıtlar yakıldı
Nelere şahit oldu.
Oysa şimdi kimsecikler yok
Köyde kalmış üç,dört kişi
Onlarda yakında gidecekler
Hiç kimse kalmayacak
Sanki hiç yaşanmamış gibi
Evler hüzünlü
Köy hüzünlü
Ağlıyor
Ama hiç kimse duymuyor
Duymak istemiyor
Yeni yerlerinde.
Kayıt Tarihi : 13.12.2018 21:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ödemişteki Lübbey köyü anısına
![Betül Nevin Turan Bilenoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/13/hayalet-koy.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!