Hayalet Şiiri - Ayşe Karsan

Yıllar sonra
Kendimi dahi sakladığım
Bir mahzendin aslında
Her gün bütün korkularımı içine
Yuvarlıyordum fark etmeden
Ancak öyle uyuyabiliyordum çünkü
Kabus görmüyordum artık
Bağrış çağrış uyanmıyordum uykularımdan
Korkmuyordum.
Kalktığımda ayak parmaklarım
Bükük olmuyordu içeriye doğru
Ve ben umudu umut edebiliyordum yeniden
Bir bebeğin dünyaya gelişi gibi
Sanki yeniden doğmuştum annemden.
Bahar vardı, ölmemişti,çicekler açıyordu,
Ve güneş doğuyordu ufukta,
Ne güzeldi.
Hayal değildi.
Gerçekten.
Kulaklarımı tıkamıyordum
Duymaya çekindiğim seslere
Gözlerimi yummuyordum
Sana bakamasamda
Bakabiliyordum dünyaya
Ürkmüyordum
Sahiden.
Ama hepsi bir yanılsamaydı.
Ve ben biliyordum
Ama bir daha korku duymakta istemiyordum.
Kaçışım oluyordun bütün savaşlardan.
Yıllarca çıkmaya çalıştığım karanlıktan.
Şimdi bilmiyorum
Sadece bildiğim
Sen
Gerçek değilsin
Bir rüyadan ibaretsin
Ben
Yalvarsam da
Yakarsam da
Uyandığımda
Gideceksin .....