Serçenin sapandan korkması gibi korkuyorum gözlerinden
Vuracaksa yüreğimi bir çift göz
Bu senin gözlerin olmalıydı
Kim çizebilir ki bedenine benden daha iyi sevdayı
Karakalemle gözlerine çektiğim sürmeler buna şahit değil mi?
Tüm imgelerimi senin gövdende patlattım
Şimdi sönmüş bir volkan misali dilim
Lav ’sız kaldım, lafsız kaldım
Söndüm de ateşsiz kaldım.
Omuz başlarımdaki çiçek aşısı izlerimden öp beni
Ki o aşı izleri çocukluğuma giden en kestirme yollardır.
Saçlarımda limon kokusu çocukluğumdan kalma
Ne olur saçlarımı kazıtıp masumiyetimi benden alma
Kayıt Tarihi : 17.9.2021 13:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
?
![Ahmet Rhbr](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/17/hayalet-82.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!