Hayalet Şiiri - Arif Emrah Toyoğlu

çiğnemek içindeki bana dair arzuları
bir insan nasıl sevişir gibi sevişmek
iğrenmek kokudan, rutubetten
lakin demine vurdurmak
cama yansıdıkça karanfil dileklerin
bir okyanusu bezemek
asırlar öncesindeki züleyhaya inat..
yunus değil gölleri kurutan,
alçak köpek balıkları..
yaşamaz oysa tatlı suda demeyecektin
sen ne zamandır gömülüsün ruhumda
dirilmeyecektin...
şimdi kirden görülmeyen yüzüme bakıpta
yalvarma..
yalvarma içimdeki düş..
yıkama yitik bir aşkı
........................................bitecek
bu yanılsama balosuda bitecek...
bir lodos belki penceremi kıran
bir sokak lambası ışığı dolduran..
ve bir sokak kedisi..
çöpçülerin dövüp kenara ittiği..
ve birlikte sırnaştığım gecekondu fantazileri..
seni gömleğime sarıyorum...
kucaklıyorum bütün ölü düşleri..
masamda, bir ikindi yağmuruyla
diriltiyorum, dimdik göğüslerini
saçların kangren..
bir bozkır betimlemesinde
katran mavisini yakarak
kızıl renk cümbüşünde
saçların alevimtrak...
kötü niyetli değilim..
niyetim yırtılan resmini birleştirmek..
en çokta gözlerin..
bu nemde, pasaklı bakışlarım
nasıl yapabilecek eskisi gibi..
en çokta gözlerin kirli..
en çokta ne koyar bilirmisin..
ölü gibisin..
susuyorsun..
değmiyor lanet çıplaklığın bedenime
üşümüyorum bile..
şimdi git..
hadi defol..
bırak bütün sefilliğim
bu defilede madara olsun
...