08.30
''''kar yağıyordu
sen ne çok severdin karı
pencerenin önüne geçer
çayımızı demler
hem içer hemde seyrederdik
kalın paltomu giydim
bir umut vardı içimde
mutsuzdum,yalnızdım
ve seninle karşılaşmak hayaliyle çıktım.
bütün çaybahçelerini gezdim
kimseler yoktu
ama sen olmalıydın
sen karlı havaları severdin
aradan epey zaman geçti
yorulmuştum
bir bardak çay ve simit alıp bir bank a oturdum
ama gözlerim yorulmamıştı hala seni arıyordu
biliyordumki
sen beni hala seviyordun
eski günler geçti gözümden
gözlerimi kalbimiz saydığımız
hayatımızı gerçek aşkta yaşadığımız
o anlamlı
değerli
ve senli günleri hatırladım
ardından yanımda bir şey hissettim
hiç tanımadığım birisiydi
bir süre öylesine baktım
ve bana
'elindeki çayını ve simidini bitirmemişsin' dedi
kimdi bu?
gözleri yeşil
saçları sarı
yoksa senmiydin o?
biliyordum ki
sen süprizleri seviyordun
sağıma döndüm
başkaları varmıydı etrafımızda?
baktım kimseler yok
soluma döndüm
sende yoksun
şaşırdım
ve ben hala o banktayım
hayalmiydin gerçekmiydin anlamadım'''''''''''
14.30
üstümde bir yorgunluk var
yanağımda bir öpück sesi
en yakınımda sen
şimdi anlıyorum herşeyi
yeni yeni kendime geliyorum
ve hastane odasındayım
beni bir bankın üzerinde bayılmışken bulmuşlar
? ? ?
Kayıt Tarihi : 25.3.2007 17:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seckin Eren](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/25/hayalet-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!