Son Nefes Şiiri - Yusuf Şeker

Hayale aldanma, sen bu rüyada
Çok kızgın bu ateş, altını deler.
"Ben" deme, ben olursun dünyada,
Bir musibet, bin cesur insanı ezer.

Tövbeler, tövbeye her an muhtaçtır.
Cebler tok kalmış, nefisler açtır.
Haktan gelen varsa, o başa taçtır.
Her can, yaptığını ukbâda çeker.

Zamansız gelirsin yalan dünyaya.
Gözyaşları döner o an deryaya.
Çok yalvarsan ölüm anı Hüda’ya,
Son pişmanlıkla eline ne geçer?

Gün gelir gafil, son nefesi verirken,
Sonunda toprakta öze dönerken,
Şer defterini katlayıp dürmezken,
Karanlık yıkar seni, sin yere serer.

Ömür sermayesi, akar su gibi,
Dünya aldatır hep, güler yüz gibi.
Günah yükü çöker, dağlar buz gibi,
Vicdanla yanarsa, kalp ona küser.

                Yusuf şeker