Hayalden Bozma Bir Kurgu Şiiri - Kerem Yüce

Tenimde çiçek olurdu attığın cimdikler
Sözlerin ne kadar ağır ne kadar sert olsada
Teğet geçerdi hep göğsümdeki gururu
Sinirinden kızarırdı kulaklarınla yanakların
Paylaşmak zoruna giderdi beni bir başkasıyla
O kadar çok sevdiğini söylerdin ki
Sımsıkı tutup ellerimi bastırırdın bağrına
Bense korkardım birgün sevginin biteceğinden
O korku anlarında ürperirdi içim
Kalbimse iyice yaklaşırdı durma noktasına
Tıpkı gözlerine baktığım o anda olduğu gibi.
Ben seni olmayan biriyle aldatırdım hep
Tükenmiş,hayalden bozma bir kurguyla
O hayaline kanıp,inanırdın çoğu zaman
Ve benden duyabilmek için sorgulardın yüreğimi
Her sorgunda susma hakkımı kullanışımla
Önce kızarmaya başlardı kulaklarınla yanakların
Peşine gözlerinden dökülen inceden damlalar
Dayanamazdım daha fazla kendine verdiğin acıya
Başın omzuma düşerdi ve sımsıkı sarılmışlığım
'Beni sevdiğini söyle' diyen o büzülmüş dudakların
Yol açardı kırgın sesine kulaklarımda
Seni sevdiğimi söylerdim bir solukta yüzlerce kez
Öyle sıkı sarardım ki kalbin kalbime değerdi
Aynı ritimde nefes alıp vermişliklerimiz
Duvarlar bile ağlardı bu büyük sevdaya.
Şimdi sözlerin ne ağır ne de sert
Çünkü sesin yetişmiyor kulaklarıma
Üstelik teğet bile geçmiyor gururumu
Öfkeden,sinirden kızarmıyor kulaklarımla yanaklarım
İnatla kan olup akıyor gözlerimden damla damla
Seni başkasıyla paylaşmak zoruma gidiyor sevdiğim
Hele birde o başkası kara toprak olunca.
Oysa çok geç anladım neler hissettiğini
Gerçekten zormuş sevdiğim hem de çok zor
Tükenmiş,hayalden bozma bir kurguyla yaşamak...