Hayâldekine Şiiri - Bilal Mardin

Gözlerinde
özlemini duyduğum
o meneviş bakış
kaç asırlar sığdırarak bir kısa güne
seni bekledim
biliyor musun? ...
tüylerim ürperiyor
kalbim patlamaya ramak
bir mayın gibi
tüy düşse üzerime
infilak edeceğim
varsın darma dağın olayım
tozlar misali
ben yine de her zerremde
yarimi
mısramı
rüyamı
seveceğim...
Öyle bir aşk değil bu
tutku hiç değil
tüylerimi dikelten
bam başka bir şey
dört kitaba bakmak lazım gelir
anlamını biçmek için
yüzyirmidörtbin peygamberin
izlerini sürmek lazım
manasını çözmek için
adı konamayan
ötelerden öte bir şey bu
belki o ötelere varamadım henüz
ama seni senden ötelerde bir yerde
kalbimin sızılarında taşıyorum...
Anlayacağın mısram;
nicedir seni Hakk'tan dileyerek
ve senden gayrı
hiç ama hiç bir şey istemeyerek
ikimize dair
dualarla yaşıyorum...
Yarim! ...
ömrümü ayaklarına sererim
ruhumu
her şeyimi...
SEN bir eş
bir kız
bir insan olmaktan ötesin
tanımlayamıyorum
kaç yıllardır yazıyorum
her şeyi yazmanın bir yolunu buldum
bir şekli olan her şeyi çizmenin
lakin
sana yazmaya
bir tek kelime bulamıyor
bir tek cümle kuramıyorum
'yarim'diyor
susuyorum...
susuyorum...
ve bir daha susuyorum...
Gözlerinde
özlemini duyduğum
o meneviş bakış
nasıl bir tebessümdür öyle
nasıl bir gülmektir?
bana düşen tek bir şey var
o da;
iki metre kefenimi giyene kadar
sadece ama sadece seni sevmektir...
varsın ikimiz de bilmiyor olalım
bu nasıl bir şeydir
bu ne demektir? ...
Dua ve yakarış
Hakk'la konuşmakmış
ne çok konuşmuşum O'nunla seni
ne çok yakarmışım
seni bir göstersin diye bana
bendini zorlayan bir çağlayan gibiydim
patlamaya hazır bir bomba
vadesi dolmuş
yaydan kurtulmuş bir ok gibi...
seni bulana kadar...
bütün gemileri yaktım
ömrümün yarısı dahil
sana yanmaya geldim
seni yanmaya
ve bu kavrukluğun üzerine
seni içip
sana kanmaya...
Gözlerinde
özlemini duyduğum
o meneviş bakış
dağarcığımı zorluyorum
sana yaraşır bir kelime bulup
sana yakışır bir cümle kurmak için
seni anladım anlamasına ya
bu kez biraz olsun anlatmak için
ama beyhude
lakin nafile
yetmişiki lisanı birden bu dünyanın
sırt çevirmişler bana sanki
kalbimin içinde yüzün
eli böğrümde bıraktılar beni
onsekizbin alemin tekmili cümlesi...
Bir çocuk olmaktan ötesin
bir kadın olmaktan
bir hayâl bir rüya olmaktan öte! ...
Gözlerinde
özlemini duyduğum
o meneviş bakış
içlerinde kaybolduğum
birer okyanus gibiler
içimi aydınlatan bir ay bir güneş gibi
ne güzel
onların ışığıyla aydınlanmak
ne güzel
o gözlerdeki kıvılcımlara yanmak
ve ne güzeldir kim bilir
o gözlerin sahibinin dizlerine dayanmak...
ne güzel
o gözleri görmek için bir daha...
ve bin kereler daha
Hakk'a yalvarmak...
Kaçıncı gecedir
uykularım kaçkın sabahlıyorum
sen ne yapmaktasın bilmiyorum
ama ben;
kendi ölümüme
başucumda oturmuş ağlıyorum...
gel....
bu yalnız ağaç
tamamen kurumadan
dallarımın suyu durulmadan
kalbimin gök yüzünde
son kuşlar da vurulmadan
nazlı adımlarınla
ağır ve usul
gel yarim gel!
o gül dallarını kıskandıran endamınla
gelki senden önce davranamasın ecel...
Gözlerinde
özlemini duyduğum
o meneviş bakış
muhtemelen bu saatlerde uyuyorsundur
gelip göremesem de öyle
hissediyor
öyle farzediyor
öyle biliyorum
seni bütün uykularının en mışıl
ve en derin yerlerinden
Kelamullahı öper gibi
ÖPÜYORUM....
ve yüzüme sürüyorum
şifa niyetine
ve başıma ve alnıma koyuyorum
bu azaran yarayı
senin tebessümünle soğutuyorum...
YARİM! ...rüyalarımın Gülperisi! ...
senin için
sana doğru
ölümüm dahi olsun
ömrümden bir gün kalsın
hiç bir şeyden geri durmayacağım
sen söyle;
var mı ölümümden ilerisi? ! ....