Ezanlar yağar yağmur yerine
Rahmetin şefkatle ıslatır beni
Oturur bahçeme dalarım derinlere
Sürüklediğim cesedin varmı seveni
Zamanla bulutca akar giderim
Rüzgar ne yana eserse yolum o taraf
Yazılmış kaderim buimiş derim
Belki bir boyacı değil ki sarraf
Yazın kanına girip temmuz ayında
Kendimi ocağa peşkeş çekerim
Kopar ipler tren çıkar rayından
Tansiyorum fırlar çıkar şekerim
Kelimeler ki orda gizlidir sesim
Beni alır götürür çok uzaklara
Koşmayla konuşmayla bitmez nefesim
sarhoş kelimeler sürükler tuzaklara
Gözlerim yarını görür vucudum bu günü yaşar
Tenim ışıgında yıkanırken gerçeğin
Yerinde durmaz tüm engelleri aşar
bakarsın rolünü çalır en oynak köçeğin
29/08/1995
Sayit KarabulutKayıt Tarihi : 6.3.2009 20:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!