Hayalci Ve Kaptan Şiiri - Didem Deştioğlu

Ben hayalciydim sen de kaptan
"Aç" derdim sana yelkenlerini
Sorgusuz sualsiz açardın
Ulaşırdık maviliklere
Denizle göğün buluştuğu yerde
Mutluluktan parıldardı gözlerim
Kaptana mı aşıktım hayallere mi bilemedim...

Uzunca bir zaman geçti
Gün geldi...
Hayallere sığmadı kaptan
Asılı durdu havada hayalci
Rotasız denizde
Bir önüne baktı
Bir de arkasına...
"Dön" dedi kaptana özgür olduğun ülkene
Sustu kaptan bir süre
Doldu gözleri, gözleri gibi fırtınalı denizde
Döndürdü rotasını kendi maviliklerine
Yol aldı bir süre kırık dümeni elinde
Derin bir nefes alıp baktığında arkasına
Geride ne bir hayal kalmıştı ne de hayalci...