Hafize Hanım
Dolma doldurur mutfakta,
Önünde koca tencere.
Dudağında sigarası
Uzamış külü düşer, yemeğin içine
Aldırmaz, devam eder işine.
Mutfağın köşesinde sandalye
Büzüşmüş oturur felçli kocası
-Ne bakıyorsun? der
Hafize Hanım
-Bıktım, usandım senden
-Git içeriye
-Televizyon seyretmeye
Aldırmaz Ahmet Efendi
Devam eder, süzmeye
Kıvırcık kirpikli, yeşil gözleri
Kaybolan güzelliğinden son hediye
Şimdi, başını taşlara vurur
Hafize Hanım
Ben o güzellikle neden kaçtım
Bu yoksul Ahmet Efendi'ye
Oysa ne zenginler istemişti onu
Kasabanın Sophia Loren'i diye
Ama o aşık olmuştu.
Annesi çok söylemişti
Ozamanlar
Kızım etme eyleme
Aşkla karın doymaz diye.
Kayıt Tarihi : 20.6.2009 11:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!