Hayal Yolcusu Şiiri - Nuran Karaca

Belkide susarak küserek
veda ederdim
güneşle barışık olmayan
bulanık yağmuru bol bu şehre
görünmez bir güç yumuşatıp
somurtkan soguk geceleri
bana sadık dost etmeseydi...
dinlendirmeseydi beni
karanlıgın sıcacık rahatlatan örtüsü altında
kuşlar sevgi katmasaydı
yalnızlıgımda
yanan ocagımda taşırdıgım cefa aşıma
yeniden canlanmasaydım
olmasaydı şifa ...

kururdum dökülürdüm
narin yaprak gibi dalımdan
iki satır içten soran olmasaydı
derin kasvetli hallerimi...
kalbimde birkaç umut kırıntısı kalmasaydı
hangi diyarlarda kaybolurdu
izim acaba ?

şimdi dört bir yanda
gerçegini arıyor gözlerim
kalbimin sessiz ferli ışıgıyla
karşı konulmaz bir duyguyla sürüyorum izini ...
sadece dilde ugurladıgım
umut bohçama sarmalayıp sakladıgım
hayal yolcumun.

Susmaz Şiirler

14-27
13-6-2019