Derin bir boşluk oluşmuştu bozkırda
Ufukta gördüğüm siluet, duman izi miydi
Atlılar mıydı yoksa, hayallerim mi ya da…
Tüy kadar hafif genç hayatlar geçiyordu
Gözümün önünden uzaklaşırcasına
Uzanıp ellerimle bir türlü tutamadığım…
Bozkır suskundu yine karanlığında…
Gözyaşlarım tek tek dökülüyordu yerinden
Ve tırnaklarım sökülüyordu kanarcasına…
Ellerimde iyice ufalayıp ta savurduğum
Gökyüzüne, toprak kokusunun haresi
Ve başağın tazeliği doluyordu yüreğime…
Yine ansızın, yine yanıyordu ellerim
Parmaklarımın ucundan çekilen kan mıydı
Yoksa… Yoksa genç bir hayat mı süzülen…
Kayıt Tarihi : 9.9.2020 14:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Demet’imize… Saygıyla anısına… Ve tüm sevgimizle… O hep on yedi yaşında…
Emeğine sağlık,
selam ve saygılarımla
Yürekten süzülerek gelen samimi dizeler...
Her şey gönlünüze göre olsun efendim...
Kutlarım...kaleminiz ve duygularınız daim olsun...SELAMLAR VE SAYGILAR..
TÜM YORUMLAR (30)