Hayel Ve Rüya Şiiri - Cem Öztekin

............
..........
......
......
Ve sustu sonra...
Sustum...
Aramıza
ışığa susamış bir ay düşmseydi
Yüzyıllarca susardım...
Çünkü,
ışıktan başka hiç bir neden,
Konuşmak için yeterli değil...
Susmuştuk oysa;
Aramıza ışığa susamış bir ay düşenceye kadar.
İlk ben bozdum sessizliği.
Konuşmazdım aslında
Ay çözmeseydi dilimi...
Sanki sonra birden
Kelime icat oldu...
Dedim ki;
Yıldızları koklamak istiyorum
Dedi ki;
Koklasana beni.
Kokladım...
Yıldız kokuyordu teni...
Dedim ki;
Dokunmak istiyorum yıldızlara
Dedi ki;
Sokul bana
Sokuldum...
Kokladım...
Dokundum...
Tahta atım geldi aklıma
Elma şekeri
Pamuk şekeri
Leblebi tozu
Kuş lokumu ve naftalin...
Düşmek gibiydi
Çocukluğuma
Bir uçurumdan düşmek gibi
Sürekli düşmek gibi
ama asla düşülen yere varamamak...
Sonra düşündüm
Ayın ışığa susamışlığı
Ne kadar susamışım çocukluğuma...
Duydu sessizliğimi
Dedi ki;
iç beni;
İçtim kana kana
Geride bir yıldız damlası bile bırakmadım
Sonra !
Tahta atımı ve ayı alıp gitti.
Sustum...