Hayal ve korku gerçeği Şiiri - Kemal Polat

Bilinmeyen pek çok gerçek
Bilinen, söylenen yalanların önüne geçti.
Bir diktatör hala tepinip duruyor
Tepemizde, anlamsızdır hep söyledikleri.
Ama belli oluyor, birilerine tutsaklığı
Ağlamak istese de sesi çıkmıyor
Kurumuş göz yaşı pınarları
Bir damla da olsa yaş akmıyor.

Kan alacak damarları tıkanmış,
O hep kanına zehir akıtanları yeğlemiş.
Ne durduğu yer belli, ne de mekanı
Korku denen baş belası zihninde,
Ne yapsa da bir türlü kovamıyor;
Yapıp ettiklerinin korkusudur hep peşinde
Hafiften bir rüzgar esse, korkudan
İpi kopmuş donu düşecek neredeyse.

“Böyledir bu dünyanın hali” der,
Tevekküle yorar, tevekküle sığınır.
Sabahı, akşamı, belirsizdir durağı;
Olanı biteni anlamaya yetmez dimağı,
Gün olur lodostan bodoslama eser,
Gün olur, davetsiz poyrazlar yolunu keser
Bazen hafiften bir meltem yeli esse de,
“Yandım Allah yandım!.. sonumuz geldi” der