Çok hayaller kurdum, biri çıkmadı,
Abdal gönül gezdi, tozdu saz ile.
İyilere kem gözlerle bakmadı,
Kötülere dil döküldü söz ile.
Dünyasında insanlığı aradı,
Güzellere nazar etti, taradı.
Elek ile ölçtü, attı saradı,
Nankörler altında kaldı toz ile.
Her yerde bulunur iyiyle kötü,
Şimdilik oynaşır kötünün atı.
Her kim zalimlere olursa katı,
İşte gönül ona bakar haz ile.
Taş olsa eritir, mazlumun âhı,
Sevgiyle gönüldaş olunur sahi.
Değil KARAC’OZAN; ol padişahı,
Yarın, bir gün gider, bir top bez ile.
29.03.1975 Perşembe/ Ordu
Cahit Konut
Kayıt Tarihi : 7.6.2020 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!