Sana gonca demişler, bana bülbül-i şeydâ
Oldum yolunda Mecnun, Sen oldun bana Leylâ
Mutluluk bizim olsun, yâda kalsın vaveylâ,
Diledim ayırmasın bizi cihanda Mevlâ.
Dedim ama; ne zormuş mutlu olmak cihanda
Mutluluk denilen kuş, dolanıyor zamanda
Bazan bir demet çiçek, bazan otta, samanda
Muhabbetle imtizaç olunmuyor her anda.
Bir zaman gönlündeki hayallerle uzlaştın,
Bazan Mecnuna dönüp, sahraları dolaştın
Yollara düştün bazan, sonra usanıp şaştın,
Hayaller yolda kaldı, gerçekle karşılaştın.
Anladın ter dökmeden pişmez ustanın aşı,
Yol açmadan aşılmaz karlı dağların başı,
Gam çekmeden biter mi âşıkların gözyaşı,
Murat almak istersen; budur devranın işi.
Göncalar güle döndü, şeyda bülbül bağlara
Gönül bu, takılacak birgün başka ağlara.
Son sözümüz şudur ki; hanımlara, baylara:
Yolunda sebat eden, hâkim olur çağlara...
04.06.2012 Fatih-İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 5.6.2012 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirde azmin zaferi öğütlenmeye çalışılmıştır.Dünyadaki fetihlerin sırrı budur. E.Ö.
yüreginize saglik
akici ve duyguluydu
tebriklerimle
sevgi ve huzurla kalin
Çok anlamlı ve güzel bu çalışmanız için.., kaleminizi kutluyorum sayın Enver Özçağlayan...
Başarı dileklerimle....
TÜM YORUMLAR (3)