Hayâl Uzmanları... Şiiri - Ulvi Ziya

Şâirler,şiâr edinir;
hayâl dünyâsı kurmayı,
tuğlaları kelimeden...
Sözlük içinde didinir,
sürdürürler yaşamayı;
mutluluk nedir bilmeden...

Para pul onlardan ırak...
Kel başlarda şimşir tarak...
Yanarlar âşık olarak...
Tükenirler,erimeden...

Çoğu dolanır karnı aç...
Zanneder,başında var tâç...
Toplum kendisine muhtaç,
Kendisidir başta giden...

Onlarındır her güzellik...
Her bir dala uzanırlar
Kıymık batar ellerine
Diken dalar,uyanırlar
Çok çekerler zamâneden,
Söner umutlar âniden...

Görev edinir şâirler
devri yaşanır kılmayı...
Herkes mutlu olsun derler...
Şatolar inşâ ederler...
Ne yazık ki hayâldendir,
bilemezler kâm almayı;
tad alamazlar fâniden...

Esriktirler,hiç aymazlar,
bu boş işlerden caymazlar...
Koşarlar hep aşk diyerek,
hayâl lokması yiyerek...
Bakarlar dünyâ kaskatı,
zehir etmişler hayâtı,
zulmet sarmış tabiâtı;
Umutla bezemek gerek...
Yaşanmaz böyle diyerek,
renk serperler tozpenbeden...

Şâirler hep iş edinir
başka bir dünyâ kurmayı
tuğlaları kelimeden...
Sözlük içinde didinir,
terkederler yaşamayı
muratlarına ermeden...