Hayal Ülkesi Şiiri - Şuayip Odabaşı

Hayal ülkesinin bezirgânıyım.
Dolu alıp boş satmaktır hünerim.
Boş lafla beslerim, uçar insanlar,
Pişmiş aşa su katmaktır hünerim.
*
Deveyi süslerim ve de nallarım.
Katırı küheylan diye yollarım.
Sözde insanları korur kollarım.
Allı morlu kına yakmaktır hünerim.
*
Bir hediyeliktir insanın aklı.
Her insanda biraz acizlik saklı.
Kim ki bana melül ezikce baktı.
Boş gözlere ok atmaktır hünerim.
*
Defolu insanlar, her zaman yaya.
Ben işlerim onları oya oya.
Önlerinde elmayı soya soya,
Yiyip kibarca yutmaktır hünerim.
*
Yanlışları doğru diye satarım.
Meydanları toz dumana katarım.
Boşuyla tüfeğin güm güm atarım.
Hedefi sözle vurmaktır hünerim.
*
Pahalı satarım, ucuz alırım.
Umulmadık yerde beleş yatarım.
Borcumu ödemem yine alırım.
Susuz derede boğmaktır hünerim.
*
Din iman üstüne yemin koyarım.
Ayakta soyarım birde boyarım.
Çokta hassastır incedir ayarım.
Vermeden geri almaktır hünerim.
*
Girerim damara kimse anlamaz.
Benim gibi kimse adam sallamaz.
Uyuz eşeği allayıp pullamaz.
Delik iğneden bakmaktır hünerim.
*
En ince ve kibar sözler dilimde.
Tere yonca olur benim elimde.
Mumlar yanar söner bin bir yerimde.
Her daim adam gütmektir hünerim.
*
Ülkemin insanı yaşar hayali.
Saraylarda külkedisi misali.
Her zaman anlatırım bu masalı.
Gerçeği masal yapmaktır hünerim.
*
ODABAŞI var git kendi dünyana.
Neler yaşadık Adem’den bu yana?
Hangi sahip kıymet vermiş insana?
Yoksula malik olmaktır hünerim.

Şuayipodabaşı…
05.11.2015/Kepez