Hayal Ülkem Şiiri - Ahmet Başyiğit

Ne çöldeki bir vahaydı, ne de dikende bir gonca
Ama sevmiştim, tutulmuştum ona bakınca,
Gitmedim, bilmiyorum ama ölürüm uğruna.
Bir kere gidebilmek, yaşabilmek onu doya doya
Tek dileğimdi filmdeki bu güzel ova.
Buz gibi sularıyla, yemyeşil ormanıyla
Büyüledi sanki beni ihtiraslı bakışlarıyla.
Tam havalanacakken bir minik serçe
İrkildim korkunç bir tüfek sesiyle
Hayal aleminden beni çıkaran o ses
Düşürünce son kızılderiliyi yere
Başladı bir soluk benizli hayallerimi kesmeye
Yok hayır, kestiği yalnızca filmin bir sahnesi
Hayallerimin ardı arkası hiç kesilir mi
Hayalimdeki filmin şeridi benimle bitecek
Hayal ülkemse, o da benimle gömülecek.