Hayal Tozu Şiiri - İsmet Zeren

Fındık kabuğunun
O ufacık cilvesi
Sarayların kapısından sığmazdı
Güvercinlerin kafesi
Al boyalı kelimeler kim
Zamanı pazarlayan ne
Zemzem suları
Kadife borulardan akardı
Bir kız...belki eskimiş bir kadın
Baharın yaşlılığında
Bir nefeslik ömrü toplardı
Yeşilimsi sularda
Beyaz gri ördekler
Kamış çubuklarıyla
Çocuklar gibi
Bağıra çağıra
Hep ağlıyarak
Kıskanç ölülere tapardı

Sustuk
Gördük ter-ü taze umutların kırılışını
Hep..
Her gece çayırlarda
Tırnak cilası
Aşı boyası
Ve tütsülü buhurdanlık
Yatak odalarından çıkmayan inilti
Çak çiviyi duvarın beyazına
Ters çakınca
Bu karşı duvarın çivisiydi de
Ters çevirmek dururken
Bak demir mengenelerin rayına
Olur mu
Olmaz mı
Helallik günlük savaşlarda
Sil baştan ahretlik
Hep aynı deme bulutların düşüşüne
O kendini bir top kutnu kumaş sanıyor
Kanmıyorsa suya bebekler
İşimiz ne tozlu yollarda her sabah
Topladığımız
Bir avuç hayal tozu değil mi