Bir sokağım vardı benim…
Adı yoktu başta,
Ama içinde yürüdükçe,
Herkes ona “Hayal Sokağı” dedi fısıltıyla...
Çocukluğum orada sek sek oynadı,
Bir çamurun içinden gülüş topladım bir zamanlar.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta