Hayal Şiiri Şiiri - Abbas Yurt

Hayal Şiiri

itfaiye erleri indirdiler brandayı, tam içime yağmurlar düşerken
suratı çarpılmış bir arabadan indi manyak
içimdeki çocuk yine ebe ve sekseklerindeyim hayatın
zamanı çürüttu su, açlığına susuyorum şimdi
akşamın turuncu vakitlerinde
bıraktım kendimi zamanın akışına, kaybolursam gel beni bul diye
umutsuzlukta umudu arıyorum tıpkı seni aradığım gibi
ve belki de bunca insan arasında yalnızlığımızı yaşıyorduk
hayatın rengini soran olmadı, bütün renkleri ben yarattım
gözüm aydın
bir ırmak gibi çağlıyor gönlüm kim bilir hangi denizde kaybolacak
inadına değil artık karanlığı sevmesi yağmurların
kapılmış gidiyorsun nehrin uğultusuna da eğer gök
karaydı ellerin ayağıma takılan köşe başında daha
güzlerindi sarı umutlarla sürüklendiğim
rüzgarların tutsaklığıydı serseriliğimiz
öyle bir dünya ki, yine de sevgisiz beş para etmiyor
unutmayı unutturdun bana
bıçak sırtında yürürken kanamayı göze almaktır bu
gecedir ve küfürdür artık
sıkışmış bir çekmece gibiyim
bir türlü açılamıyorum sana
ayrılığın geldiği baharın bittiği terkedilmiş biri gibi bir his var içimde
sana bir şey söylemek istedim ama sen beni dinlemedin
şimdi zamansız ayrılıkları omuzlarımda taşımanın telaşındayım
bağıran ben değilim ki

Reşide Sarıkavak,Ayşenur Yazıcı, Oğuzkan Bölükbaşı, Nurten Altınok, Feriha Kaya, Nurdan Ünsal, Dilek Işık, Zafer Zengin Etnika, Abbas Yurt, Cumhur Karaca, Nazlı Yıldızçelik, Sinan Talay, Vahap Çelebi, Fatih Çukurovalı ve Reşide Sarıkavak