hicrândı yokluğunu ruhumda saklı kılan,
sevdayı gözlerinde bana yasaklı kılan.
mahşer ki, yükseliyor arşa zerresi âh’ın
her nefes bir kıvılcım, yandıkça körüklenen
bir ah ki çırpınıyor yüreğinde sabahın
mecnun’dan bilirim ki gelmeyecek beklenen
anladım bir hiçliğin peşine düştü adın
ey gözleri sevdaya hep gülümseyen kadın
her gece yalnızlığı arzulasa da ruhun
göklerinden merhamet düşer aşkın bahtına
visâlin gecesine gem vursa da gürûhun,
baykuş konabilir mi bülbüllerin tahtına
silemezsin, bahtına gizlenen bunca kiri
ruhunda fettan yazan fikrimin muhariri!
bilseydim gece-gündüz ardından ağlar mıydım
sever miydim bilseydim gözlerini bir hiçin
hep durgun bir nehirken coşup da çağlar mıydım
şimdi hücrelerimde çırpınıyor bir niçin
bir leyla gerek olsa bile istemem seni
dermanımdır bilsem de hülyamdaki bûseni
istemem sende kalsın yalnızlığın her rengi
gözlerinden gerçeğe çıkan yol bana yeter
istemem bu şarkıyı şarkıdaki ahengi
bir acı düşlüyorum, hicrândan daha beter
Kayıt Tarihi : 20.5.2005 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gül, diken demiş.bülbüle, gurbet düşmüş
sen gurbete meyilliydin.o yüzden sesin hep acıyı- acı söyleyecek dost.
şiir yazmak size yakışıyor. şiirlerinizi okudum ve çok beğendim. sevginin ve başarının yakıştığı kaleminizi öpüyorum. orhan demirtaş
ben kendisine sordum.... bu 'sızı' yeni çıkaracağı kitabının ismi imiş bu dedikoduyuda benden duymuş olun....
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (7)