Hayâl Pilavı Şiiri - Şükrü Metin

Tadı damağımda kaldı vallahi
Üç öğün yediğim hayâl pilavı
Lezzetine doyum olur mu sahi?
Üç öğün yediğim hayâl pilavı

Gözüm onda,başka bir şeyi görmem
Kebaba,dönere elimi sürmem
Beş kazan olsa da kimseye vermem
Üç öğün yediğim hayâl pilavı

Karıncayı bile yanına koymam
Cacığa,ayrana ihtiyaç duymam
Günde otuz kere yesem de doymam
Üç öğün yediğim hayâl pilavı

Tembel nefsim yalnız ona kanatlı
Son hızla koşarım,yetişmez atlı
Şekerden,kaymaktan,baldan da tatlı
Üç öğün yediğim hayâl pilavı

Tadına varanlar yüksekten uçar
Gıdası fazladır,vitamin saçar
Doymayı bilmezsin,iştahı açar
Üç öğün yediğim hayâl pilavı

Sözlere sığmıyor yazıya gelmez
Onunla beslenen hiç kimse ölmez
Bereketi çoktur tükenmek bilmez
Üç öğün yediğim hayâl pilavı

Gerek var mı gayrı havaya,suya?
İki-üç adımla çıkarım aya
Metin-iyim derki sığmam dünyaya
Üç öğün yediğim hayâl pilavı