Beynime indirip kepenk bir hayalle dolandım,
Sessiz akışında ânın gül rengine boyandım.
Yorgun bir meltemdi sanki gönlüme akan gece,
Sanki hayalde bir perde dilimdeki her hece.
Vicdan azabıma aşkın külü düşmüş ukbadan,
Sükûtu gümüş renginde uzadıkça uzayan;
Kor olup iki mısra söz hasretgâhımda söndü,
Gaipten bir rüzgâr esti mehtabım köze döndü.
Şimdi Kaknüs misaliyim,herşey tozpembe hayâl,
Rüzgârın raksında tek ses; 'Nereye beksan vebâl...'
Yüreğimdeki bu sesi kehkeşanlara salsam,
Hayal perdesi ardında gönlümle bir ben kalsam!
Dönüp ardıma bir baksam,her fasıl ayrı bir renk,
Bambaşka bir ahenk ki bu baştan başa ömre denk.
Sensizliği miras gibi boynuma asarken ben;
Yandıkça içimde sönen bir vebâlsin artık sen! ...
RECEP ERGİN
17.05.2008
Kayıt Tarihi : 19.11.2008 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!