Hayal Olmasaydı, Ne Güzel olurdu

Kırarak ışığını billur tasından gece ay
Göge erdi sevincim, tasasız, gamsız
Şimdi seyretmek zamandır haleni
Huşu ile yalarken samyeli saçlarımı!

Gözlerine dalıp kalmak vardı bir de
Kimbilir güneş kadar sıcak ve yakıcı
Kabindeki saltanatlara tahtlar kurup
Eyvallahsız yaşamak vardı, belki de!

Ne güzel olurdu bu hayallerin bütünü
Gözlerimde tütüyorsun hergün sevgili
İçimde susamış bir ben, seninleyim
Her gün gölgende sana amadeyim.