Hayal / Nesir Şiiri - Taş İskele

Neden olmasın?
Evet neden olmasın diye düşünen bir zavallıydı.
Düşüncelerinde mahpus olmuş, ihtimaller oyuncağı, sorgu bulmacası.
Sığınağı ise kurgu.

Hayaline gerçeğini o kadar yaklaştırıyordu ki, tek gerçeği hayal oluyordu.
Amerika’yı yeniden keşfe çıktığını sanmıyordu.
Don Kişot’luğa soyunmuştu.
Şanso eksik Don Kişot’luğun faydasızlığını biliyordu.
Tesellisini Şansosuz Don Kişot olabilmede buluyordu.
Hayalindeki yel değirmenlerinin dört yelpazesi vardı.
İhtimaller, sorgu, düşünce, birisi de ihtiyati tedbirdi.
Elinde kurgu mızrağı sağa sola saldırmıyordu.
Saldıramıyordu.

Çünkü Şanso’su yoktu.
Bir film senaryosu yazıp yazıp siliyordu.
Onu diri tutan hayaliydi.

Hayalinin peşine gitmeyen Don Kişot mu olur dedi,
O an hayali onun peşini bıraktı…
Hayali, yaşamak denen gerçeği yüzüne vurdu.

“Dokunabilir misiniz gözyaşlarıma” diyen şaire inat,
Gerçekten dokundu,
Yüreğinde defin mısralarında yelken açtığı sevgilisinin ab-ı çeşmine..

Sevgilinin gözyaşına,
Yüreğim istiridye olsun düşledi.

İnci, mercan derken,

Seslendi sevgiliye,
Sensiz olmuyor Hayal! dedi…