Hayal Meyal Suretler - III

III.

Yeni ev sahibim
Yul Braynır'ın araya karbon kâğıdı konmuş
Bire bir kopyası...

Tut ki Yul Braynır
Holiwut patronlarına rest çekmiş
Medyaya ölüm ilanlarını verip
Gizlice bu şehre gelip yerleşmiş!

Daha ilk karşılaşmamızda
Türk olduğumu öğrenince
'Minya zavut Leça... U vas? ' (1)
Deyişi var ki
Leça ile kırk yıllık dostuz sanki.

O bir Çeçen
Karısı da öyle
Zaten bu Çeçenler
Kolay kolay başkalarıyla evlenmezler
Kelle verir, geleneklerinden ödün vermezler.

Onlar bu coğrafyada yaşayan
Yüz otuz altı ulusun
En serti, en hırçınıdırlar
Genetik özelliklerini sürdüren
Benzer soyların şampiyonudurlar.

Hiçbir zaman bir Çeçen'le dalaşmaya gelmez
Daima onun telinden gideceksin
Ne olursa olsun
Rahatsızlığını yüzüne söylemeyeceksin
Yoksa ilişki anında biter
İçki sofrasında bile
Son yudumu almadan çekip gider.

Leça ne iş yapar bilinmez
Ya da çok iş yapar
Sır vermez
Dört oğlu, evi, evleri
Üç dört ayda bir değiştirdiği
Mersedesleri, cipleri...
Ama zaman zaman
Gözleri dolarak
Usturalı başını sıvazlayarak
Geçim sıkıntısından dem vurur.

Leça bir tuhaf adam
Dobra, dost, yardımsever ama
Öte yandan gizemli ve muamma.

Bir keresinde
Tek katlı evinin bahçesinde
Karısı Şura ile bir sofra hazırlamış
Kendi elleriyle pişirdiği şaşlıkları
Rus votkası eşliğinde önümüze dayamıştı.

Güzel bir akşamdı...
Leça her kadehi
-Ya Allağh, bismillağh!
Nidasıyla kafaya dikerek
Kasetten Çeçen müziği dinleyerek
Hafiften sızmıştı.

Hep koşuşturan Şura'ya göre
Bunun azı karar, çoğu zarardı.

İki yıl sonra sabahın üçünde
Bizi Türkiye'ye uğurlamaya gelenler içinde
Dev cüssesiyle Leça da vardı.

('Almatı Ey Almatı' adlı dosyadan)

(1) Benim adım Leça...Sizin? ...