Hayal Meyal Şiiri - Hikmet Sevgi

Dalmışım…
Göl olmuşum meğer.
Bakınca anladım gözlerime.
**
Burnumda nergis kokularıyla ben,
Bir avuç alırım kendimden,
Yüzün dalgalanır ellerimde birden
Oysa bir yudum mavilikti hepsi
Yinede dayanamam
Dalarım gözlerinden
Bir ağacın dibindeyiz artık
Başımızda gölgeler
Her bahar bir yaprak düşer bu ağaçtan
Ve güneş yok, bulutlar yalnız
Ama gök mavi etraf aydınlık
Ellerim saçlarında kaybolur
Sonra bana bakarsın gülerek
Ellerin, saçlarımda kaybolur
Sonrada gözlerini kaparsın
Üşürüm önce
Sonra uyanırım.
Avuçlarımda ben hala
Senden artan
Gözlerime bakarım
Yüzün dalgalanır derinden.
***